De noodzaak tot zo’n stoombuffer neemt volgens initiatiefnemer Ruud Serlé toe nu de bouw van windmolenparken voor de kust zo’n grote vlucht neemt. In 2023 staat er 4,5 gigawat aan vermogen opgesteld op het Nederlandse deel van de Noordzee waarvan een belangrijk deel bij Borssele, niet ver van Serlé’s beoogde bekken.

Het bassin, ingesloten in een ringdijk krijgt een oppervlak van zo’n 20 vierkante kilometer en een diepte van veertig meter. Dat biedt de mogelijkheid om de stroomproductie van een week, zo’n 1000 MW op te slaan. Het bassin wordt gevuld door water op te pompen met overtollige windenergie. Opwekken gaat met hydroturbines. Het valmeer verzekert volgens de initiatiefnemer bovendien de spuimogelijkheden van de Grevelingen.

Recreatie toegestaan

Het bekken hoeft geen no-go-area te worden maar kan voor recreatiedoeleinden gebruikt worden, zoals dat nu ook intensief gebeurt vlak voor de Brouwersdam. De ecologie hoeft er evenmin niet onder te lijden, er kan zeehondenopvancentrum worden gevestigd en de ringdijk moet goed worden ingebed. Maar er kan voglens het plan ook viskweek plaatsvinden. Scheepvaart vindt nu nauwelijks plaats in dat gebied zodat het bekken in dat opzicht niemand in de weg zit.

Plan Lievense

Serlé stoft met zijn idee het bekende plan Lievense af. Die kwam begin jaren ’80 met de visie om de dijk rondom het Markermeer vol te planten met windmolens en het waterpeil achter die dijk te benutten om het overschot van windenergie op te slaan. Vorig jaar kwam TenneT met een veel rigoureuzere variant, waarbij de complete Doggersbank wordt volgeplaatst met windmolens met een werkhaven op een kunstmatig eiland met en grote onderzeese stroomkabels naar de stuwmeren van Noorwegen, voor de opslag van de overtollige energie.

Oud TNO-medewerker, vastgoedspecialist en energieconsultant Serlé heeft zijn plan aangeboden aan het ministerie van EZ, TKI-Wind op Zee, de Tweede Kamer, ECN en tal van andere instanties. Over een nauwkeurige doorrekening beschikt hij nog niet. Het gaat om een miljarden investering beseft hij, maar het is vooral een eerste steen in de vijver. De noodzaak tot stroombuffering nu windenergie zo’n grote vlucht neemt, staat volgens hem buiten kijf.